نه دلیل لازم است توقف تاکید در مورد کاشی گرانیت
معرقکاری کاشی در دورهٔ سلجوقیان یعنی در قرن ۴ هجری به سمت کمال رفت و بسیار متداول گردید. در دورهٔ هخامنشی شهرت باغهای ایرانی با پردیسها جهانگیر شد و گزنفون به تکرار از زیبایی و شکوه آنها یاد کرده است. در آن زمان ناحیهٔ پارس پوشیده از باغهای مصفا بود و نقوش متعدد درختان سرو که بر روی پلکانهای تخت جمشید حجاری شده نشان میدهد که کاخهای مزبور در محوطهٔ باغها و درختزارهای پهناور واقع شده بوده است؛ همچنین نخستین باغ ایرانی بهدستور کوروش بزرگ و در پاسارگاد ساخته شد. گویش مردم سیوند فارس به دلیل آمیخته نشدن با عربی و تعلق به زبانهای ایرانی شاخهٔ شمال باختری درخور اهمیت است. در برخی از مناطق بیابانی استان فارس مانند کویر قطرویه در خاور استان و محدوده شهر نیریز، به علت تبخیر شدید، نمک سطح بیابان را پوشانده و کویر را به وجود آورده است. نوشتههای مورخان و جهانگردانی که در سدههای پیشین شیراز را دیدهاند حاکی است که شهر شیراز را همواره باغهای پیوسته به هم تشکیل میداده و بیشتر مردم در همین باغها زندگی میکردند. کم هزینهترین مدل آبانبار یک استخر حصار کشی شده یا مخزن آب هم سطح زمین است. همچنین درخت بالنگ که بسیار پربار هم هست در این گلخانه تا به امروز موجود هست.
در حال حاضر، از میان مهمترین محصولات کشاورزی استان فارس میتوان به گندم، جو، برنج، ذرت دانهای، پنبه، چغندر قند، دانههای روغنی، سیبزمینی، پیاز، گوجه فرنگی، خرما، انار و محصولات جالیزی و نباتات علوفهای اشاره کرد که در این میان، جایگاه استان در کشور برای محصولات گندم، ذرت دانهای، دانههای روغنی و گوجه فرنگی اول، محصولات جالیزی و نباتات علوفهای دوم، جو، برنج، پنبه، چغندر قند، سیبزمینی و پیاز سوم میباشد. همچنین در تولید انار نیز انواع انار شهرستان نیریز در ایران مشهور میباشند. ولی بهرام نیز همچون پدر از فرمان آنها سرپیچی نمود. از میان دریاچههای آب شیرین استان نیز میتوان به دریاچه پریشان (بزرگترین دریاچه آب شیرین کشور)، تالاب ارژن، دریاچه برم شور، دریاچه کافتر، دریاچه هفت برم سد رودبال فارس و دریاچه سد درودزن اشاره نمود. در میان شهرستانها نیز شهرستان شیراز با ۲٫۳۵۹٫۷۸۹ نفر جمعیت پرجمعیتترین شهرستان استان است و بیش از ۳۹٪ جمعیت استان را در خود جای داده است. شهر شیراز با ۱٫۹۰۰٫۵۰۰ نفر جمعیت، پرجمعیتترین شهر استان و پنجمین شهر پرجمعیت کشور میباشد و پس از آن مرودشت با ۱۴۸٬۸۵۸ نفر، جهرم با ۱۴۱٬۶۳۴ نفر و فسا با ۱۱۰٬۸۲۵ نفر جمعیت، سه شهر پرجمعیت استان بهشمار میآیند.
در ایران، منطقههای حفاظت شده به محدودهای از عرصههای منابع طبیعی گفته میشود که به لحاظ ضرورت حفظ و تکثیر نسل جانوران و احیاء آن ضمن رعایت حقوق و بهرهبرداری، جوامع محلی ایجاد گردیدهاند. کارشناسان معتقدند وقوع خشکسالی در عرصههای منابع طبیعی و جنگلها باعث تشدید در اثرگذاری آفات درختان شده و این عرصهها را با خطر مواجه میکند که در این خصوص جنگلهای بلوط استان فارس به خصوص در کازرون طی مدت گذشته با این مشکل در حال دسته و پنجه نرم کاشی پاسارگاد کردن است. پوشش گیاهی استان فارس را درختان جنگلی و گیاهان دارویی و صنعتی تشکیل میدهد، از مهمترین گونههای درختی این استان عبارتند میتوان به بادام کوهی، بنه و بلوط و برخی از گیاهان دارویی و صنعتی که شیرین بیان، گل گاوزبان، کتیرا، آنغوزه و گون برخی از اینگونهها هستند. مردم آمل از قوم طبری میباشند که قوم طبری معرب قوم تپور میباشد و نام طبرستان (تپورستان) از نام این قوم گرفته شدهاست. او آثار خود را که حاصل این سه سال بود در کتابی به نام «پروتستانها: تسلیم ناپذیر» که توسط خود او منتشر شد، به چاپ رساند. این منطقه ویژه اقتصادی در سال ۱۳۸۹ در هیئت دولت تصویب شد و در سال ۱۳۹۳ آغاز به کار کرد.
مصالح کار رفته در این بنا عبارت است از آجر، گچ، آهک، کاشی، کاهگل. درز و شکافهای فراوان در این سنگها باعث تشکیل سفرههای آب زیرزمینی فراوانی شدهاند. آب و هوای این ناحیه به علت کاهش نسبی ارتفاعات، نسبت به اَپاختر و اَپاختر باختر کمی متفاوت است. پس از کاوشهای باستان شناسان آمریکایی در دهه ۱۳۵۰ خورشیدی این کتیبه را به موزه شیکاگو بردند. گونههای جانوری استان فارس را در دو بخش میتوان دستهبندی کرد، اول محیط خشکی که از مهمترین جانوران این بخش میتوان به خرس قهوهای (پاسارگاد)، پلنگ، گراز، گوزن، قوچ، گربه وحشی، سنجاب، گور ایرانی، آهو، کفتار و گرگ و دوم محیط آبی که از مهمترین جانوران این بخش نیز میتوان به انواع اردک، پلیکان، درنا، غاز، کبک، فلامینگو، دارکوب، تیهو و هوبره اشاره نمود. امروزه لهجهها و گویشهای فارسی شیرازی، باصری، جهرمی، اردکانی، سرحدی، تاجیکی و کازرونی در این استان تکلم میشوند. ۷۰ درصد از وسعت استان فارس در ناحیه کوهستانی قرار گرفته و در دوره ترشیاری به وجو آمدهاند و با گذشت میلیونها سال از پیدایش آنها جزء کوههای جوان محسوب میشوند. در سالهای اخیر، بخصوص بین سالهای ۱۳۱۰ تا ۱۳۴۰ خورشیدی، بنای تاریخی شهشهان تحت سرپرستی حسین شهشهانی که آرامگاه او در همین بقعه است و همکاری برادر وی مرتضی شهشهانی که از خانواده شاه علاءالدین محمد هستند، مورد تعمیر و ترمیم قرار گرفت.